Νίκος Οικονομόπουλος – Έκπτωτος Άγγελος
Ο Νίκος Οικονομόπουλος, η Απόλυτη Φωνή, σας χαρίζει ακόμα μια τεράστια επιτυχία. «Έκπτωτος Άγγελος», δύο λέξεις που θα θελήσετε να αφιερώσετε πολλές φορές μόλις τις ακούσετε από τα χείλη του σπουδαιότερου ερμηνευτή της χώρας.
Ένα ζεϊμπέκικο τόσο συναισθηματικό, τόσο παθιασμένο, σε μια μοναδική ερμηνεία από τον Νίκο Οικονομόπουλο που θα διαπεράσει καρδιές σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Τη μουσική του νέου Νο1 τραγουδιού των charts υπογράφει ο Γιώργος Σαμπάνης και τους στίχους ο Νίκος Γρίτσης.
«Πάνω μου, πάνω μου το λάθος
ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ μονάχος
Διώξε με από την αγκαλιά σου
Κόψε με από τα φτερά σου
Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες
Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες
Όλες οι νύχτες εκείνες που σαν το κερί
Έλιωσες πάνω μου»
Το τραγούδι έχει ήδη γίνει η απόλυτη τάση στο Spotify και τώρα συμπληρώνεται από ένα κινηματογραφικό music video, σε σκηνοθεσία Nick Marianos. Σε αυτό βλέπουμε τον Νίκο Οικονομόπουλο να μεταφέρει το συναίσθημα των στίχων στις οθόνες μας μέσα από εντυπωσιακά φυσικά locations και μοναδικά ειδικά εφέ.
Το νέο τραγούδι του Νίκου Οικονομόπουλου – «Έκπτωτος Άγγελος» κυκλοφορεί τώρα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την Heaven Music.
Μουσικη: Γιώργος Σαμπάνης
Στίχοι: Νίκος Γρίτσης
Εταιρεία: Heaven Music
Στίχοι:
Δε βλέπω να ‘ρθει το πρωί,
Ούτε τον ήλιο να με βρει,
Να με ζεστάνει,
‘Eνα σκοτάδι αχανές,
Και του μυαλού μου οι φωνές,
Μ’ έχουν τρελάνει.
Στην απομόνωση που μ’ άφησες εσύ,
Που ‘χεις καρδιά συνηθισμένη να μισεί,
Δε βλέπω να ‘ρθει το πρωί,
Η απουσία σου μπορεί να με ξεκάνει.
Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά,
Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά,
Γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ,
Ποτέ δεν ήρθαν.
Με τ’ όνειρό μου χτυπημένο στα φτερά,
‘Eξω απ’ του σύμπαντος την άρρωστη χαρά,
‘Eξω απ’ του κόσμου τα παραμύθια.
Πάνω μου, πάνω μου το λάθος,
‘Eκπτωτος άγγελος μονάχος,
Διώξε με απ’ την αγκαλιά σου,
Κόψε με από τα φτερά σου.
Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες,
Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες,
Όλες οι νύχτες εκείνες που σαν το κερί,
‘Eλιωνες πάνω μου.
Δε βλέπω να ‘ρθει το πρωί,
Όλα τα χρώματα μαζί,
Κι όλους τους ήχους,
Εδώ σιωπή και μοναξιά,
Και έχω για μόνη συντροφιά,
Τέσσερις τοίχους.
Εξαφανίστηκε το γέλιο κι η χαρά,
Όλα κοντά μου κι όλα τόσο μακριά,
Δε βλέπω να ‘ρθει το πρωί,
Χωρίς εσένα να με βρει,
Ποτέ μου πάλι.
Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά,
Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά,
Γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ,
Ποτέ δεν ήρθαν.
Με τ’ όνειρό μου χτυπημένο στα φτερά,
‘Eξω απ’ του σύμπαντος την άρρωστη χαρά,
‘Eξω απ’ του κόσμου τα παραμύθια.
Πάνω μου, πάνω μου το λάθος,
‘Eκπτωτος άγγελος μονάχος,
Διώξε με απ’ την αγκαλιά σου,
Κόψε με από τα φτερά σου.
Πάνω μου δάκρυα και ευθύνες,
Πάνω μου μαχαιριές οι μνήμες,
Όλες οι νύχτες εκείνες που σαν το κερί,
‘Eλιωνες πάνω μου.
